Wybrałam się z Rudą, Agnieszką i Sebastianem po odpis dyplomu inżynierskiego, potrzebny do rekrutacji na studia magisterskie. Dyplom właściwy jest gotowy dopiero w miesiąc po obronie, a rejestrować należy się do połowy lutego. Logiczne, jak wszystko na tej uczelni.
Kiedy studiowaliśmy otrzymaną kartkę na przystanku, podeszło do nas trzech rozchwianych panów, średnia wieku 50+, chociaż jeden z nich mógł mieć już -30 do setki. Czas nie dla wszystkich jest łaskawy.
Panowie słysząc słowo "inżynier" zeszli z kursu i przykleili się do naszej czwórki, stojącej na uboczu.
- Gratulaszje - wybełkotał jeden z mężczyzn i zaczął ściskać rękę Sebastiana, którą chłopak natychmiast mu wyrwał.
- Ej, co Pan?!
- Ja tylko chcsiałem pogrtluować inszyniera. Tylko niech pan nie wyjeżdża nigzie. Potrzeba nam tutaj fachowców. Takich prawdziwych fachowców - rzekł człowiek huśtawka.
Dwóch panów, rozstawionych po bokach głównego dowódcy kiwało zgodnie głowami i klepało kolegę po ramieniu.
- Dobrze mówisz. Bo teraz to wszystkie wyjeżdżają, a tutaj kto ma robić? Tutaj też trzeba robić - odezwał się drugi mężczyzna.
- Po pierwsze, cudzych rozmów się nie podsłuchuje - zaczął Sebastian - a po drugie, to jak już, to powinniście gratulować tej pani - dodał, wskazując na mnie.
Nie miałam ochoty na kontakt z jegomościami, więc uśmiechnęłam się tylko i chowając kartkę do torebki, ukryłam ręce w kieszeni.
- Co, że kobita? - zaśmiał się podpitek, a przyboczna banda zaraz mu zawtórowała - Baba inżynier? Chyba prasowania, albo zmywania - dodał śmieszek i zanim zdanie, które wypadło mężczyźnie z ust zdążyło do mnie w pełni dotrzeć, Ruda była już na przedzie, biorąc głęboki wdech.
- Ty szowinistyczny ku*wiu - rzuciła, czym zwróciła na siebie uwagę nawet stojących dalej osób - Je*any kuta*iarzu. Nic sobą niereprezentujący pasożycie. Szczypie Cię w dupsko, że kobiety już nie są niewolnikami takich wszy jak Ty? Posmarować Ci ku*wa podeszwą buta ten Twój ból? Chu*ku, którego jedynym osiągnięciem jest otwarcie butelki zębami?
- Stul dziób szmato. Jedyną opcją, żeby ktosz dał babie inżyniera jest jak ona najpierw mu da i to dobrze, he he.
Będę szczera. Nie zdążyłam mrugnąć.
- Ruda, nie! - krzyknęła Agnieszka, łapiąc szarżującą Rudą i odciągając ją od gotowych do bójki panów - Nie warto, daj spokój. Tu jeździ straż miejska, jeszcze Cię zwiną!
- Mam to gdzieś, puść mnie!
- Nie!
- Ku*wa Aga puszczaj!
- Nie ma mowy! Krycha może byś łaskawie pomogła?! - spytała Agnieszka, siłując się z wijącą się i przeklinającą Rudą, więc zmuszona byłam się ocknąć i pomóc w odciągnięciu dziewczyny na bok.
Sebastian w tym czasie usiłował uniemożliwić podpitym mężczyznom przedostanie się do nas, unikając jednocześnie bezpośredniej walki. Alkohol dodawał panom brawury, ale ich możliwości były dość ograniczone ze względu na wiek i procenty, tłuczące się po ich organizmach.
- Rzuca się bo dawno ku*asa w ryju nie miała - powiedział jeden z mężczyzn - Mogę pomóc, chcesz?
- Musiałbyś go najpierw mieć! - odgryzła się Ruda, co tylko bardziej sprowokowało mężczyznę.
- Dobra k*wa - rzucił Sebastian, odpychając tłoczące się promilowe trio - pójdziecie już stąd, czy nie?
Panowie pod naporem komentarzy ludzi na przystanku, oraz niechęci spotkania się w takim stanie z patrolującą ulice strażą miejską, opuścili powoli teren i oddalili się w stronę sklepu, rzucając raz na jakiś czas przekleństwem, czy sugestią odnośnie swoich własnych narządów rozrodczych, oraz tego, gdzie chcieliby je wsadzić, po czym poszli zaczepiać kolejnych ludzi.
- Czy Tobie do reszty odwaliło?! - spytała Agnieszka, luzując uścisk - Do pijanych kretynów będziesz startować?
- Ty się prosisz o problemy Ruda - dodałam, zerkając na krążących po przeciwnej stronie ulicy jegomości - Przecież oni by Cię zmietli. Było ich trzech i jeszcze trzymali się na nogach.
- Ty to jesteś c*pa Krycha - odparła Ruda - Jakbyś im zrobiła trójkąt bermudzki łapami, to by do tej pory robili za dywan na ulicy. Po ch*j Ci ta masa, jak jej nie używasz?!
- A nie sądzisz, że siłowe rozwiązywanie konfliktów jest bardzo słabe?
- Ale co Ty chcesz tłumaczyć komuś z IQ kostki brukowej? Do nich tylko takie rozwiązanie dotrze.
- Ale nie trzeba im nic tłumaczyć, wystarczy przemilczeć i dać głupiemu być głupim.
- To Ty sobie dalej bądź bierna, ale mnie pozwól z głupotą walczyć.
- Zrobią Ci kiedyś krzywdę, zobaczysz.
- Nie pie*dol, masz - rzekła Ruda, wkładając mi do reki okrągły, płaski przedmiot.
- Co... guzik?
- Tego jełopa. Wyrwałam mu z płaszcza, zanim się Aga na mnie rzuciła jak gołąb na chleb. Straciłby zęby, ale tak to stracił tylko guzik. Dużo mu w paszczy i tak nie zostało.
Stałam więc na przystanku z takim suwenirem w dłoni i świadomością, że Ruda może nie dożyć spokojnej starości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz