Jak rozmawiać z psem

Przechodząc z psem przez park miejski, moją uwagę zwróciła kobieta która siedziała na ławce. Naprzeciwko niej (na tej samej ławce) siedział pies - na moje oko Border Collie. Pies patrzył kobiecie w oczy i co jakiś czas przekręcał łeb na bok, podczas gdy ona gestykulowała rękami, nie wydając z siebie żadnego dźwięku. Na pierwszy rzut oka wyglądało to, jakby odganiała od psa niewidzialne muchy ale kiedy przyjrzałam się dokładniej dotarło do mnie czego jestem świadkiem. Kobieta „mówiła” do psa w języku migowym. Nie wydawała mu poleceń, po prostu ucinali sobie luźną rozmowę. Sama niejednokrotnie złapałam się na publicznym gadaniu do psa, jednak w tym było coś niezwykłego, mimo że dla tej kobiety i jej psa zapewne było to normą. Musiała opowiadać mu jakąś zabawną sytuację, bo uśmiechała się co chwila a pies z rozradowanym pyskiem nie pozostawał jej dłużny. Nie wiem czemu ale jakoś poprawiło mi to humor na resztę dnia i postanowiłam się tym z Wami podzielić.