Skąd się biorą dzieci

Pilnowałam ostatnio szkraba, którego rodzice musieli porozmawiać z przedszkolanką. Młodzieniec ze względu na cukrzycę wymagał nieco więcej uwagi. Trzeba było pilnować, żeby używał glukometru przed posiłkami, oraz po intensywnej zabawie i mieć dziecko na oku.
Zostałam z nim, bo cukrzyca jest mi niemal tak bliskim tematem jak epilepsja.
Bawiliśmy się wojnę dinozaurów i dzieciak właśnie zrównywał moją armię z ziemią swoimi czołgami i helikopterami na lasery, kiedy wyskoczył z:
- A ja wiem skąd się biorą dzieci -
Alarm. W systemie dowodzenia zapaliły się wszelkie diody jakie tylko mogły się zapalić. Trzeba było podejść do tematu tak ostrożnie jak do rozbrajania bomby. Jeden nieostrożny ruch i cały jego światopogląd mógł wylecieć w powietrze, w końcu nie wiadomo co tak naprawdę wiedział. Którą znał wersję? Z kapustą? Bocianami? Czy rodzice odważnie wprowadzili mu już prawdziwą biologiczną wersję jego stworzenia? Bazując na doświadczeniu, szczerze w to wątpiłam.
- Tak, a skąd? - spytałam i czekając na odpowiedź przesunęłam swoje Triceratopsy na linię obrony.
- Smoki je przynoszą. Dlatego mało osób je widziało, bo muszą być niewidoczne! - odparł chłopczyk.
No nieźle. Bociany uległy lekkiemu tuningowi.
- A kto Ci to powiedział? -
- Tatuś -
Jakoś mnie nie zdziwiło, że wymyślił to facet. (Z całym szacunkiem dla panów oczywiście.) Zastanawiało mnie tylko, czy wie o tym mamusia i czy zgadzają się co do tej wersji zdarzeń. Ciekawiło mnie również jak wytłumaczą potomkowi ognia ewentualne pojawienie się ciążowego brzuszka w przypadku decyzji rodziców o drugim dziecku. Czy smoki też będą brały w tym udział? Wolałam sobie tego nie wyobrażać.
- Ciekawe jak wyglądał mój smok i skąd one biorą te dzieci - kontynuował młodzieniec, mordując bezlitośnie moją dopiero co ustawioną linię obrony.
- Chyba musisz spytać o to tatę - odparłam i temat nie był dalej kontynuowany.
Byłam rozczarowana porażką moich dino-żołnierzy, ale mam wrażenie że bardziej rozczarowany będzie ten chłopiec, kiedy dowie się już prawdy o powstawaniu dzieci.
Smoki brzmią jednak dużo bardziej epicko i majestatycznie.