Lokalny mięsny. Godziny popołudniowe.
- Dwie porcje rosołowe proszę - mówi kobieta na początku kolejki.
- Rosołek będzie? - pyta ekspedientka.
- Nie, to dla pieska, się mu ugotuje -
- Ale tu pani ma mało mięska. Może jakieś udko dać? -
- Nie, on kości zje -
- Nie daje się kości z kurczaka psu, zwłaszcza ugotowanych - odzywa się kobieta bliżej mnie.
- Bzdura. Kości są zdrowe... na kości -
- Ale nie takie małe, bo mogą się powbijać w przełyk -
- Jakoś mu się nigdy nie wbiły, a pani co? Pewnie tą sproszkowaną chemią karmi swojego -
- To jest sucha karma dobrej jakości. Jest tam dużo mięsa i... -
- Jasne - przerywa kobieta obsługiwana przy ladzie - Wierz pani dalej w to co piszą. Ja widziałam jak pani z nim wychodzi i powiem pani tyle że to nie jest zdrowy pies. A obroża i smycz to znęcanie się. Tak się kiedyś niewolników prowadziło. Mój normalnie chodzi bez niczego jak człowiek -
- Coś jeszcze oprócz tych porcji? - wtrąca ekspedientka.
- Ty mi o znęcaniu będziesz mówić? Ty się lecz na głowę kobieto, Ty swojego psa udusisz kiedyś tymi kośćmi -
- Prędzej Ty swojego tą obrożą -
- On ją nosi dla bezpieczeństwa wariatko! To jest miasto, jeżdżą samochody, a co jak ucieknie? -
- Jakby Cię kochał to by nie uciekł, ale kogoś takiego nie może kochać skoro się nad nim znęcasz. Pewnie mu jeszcze czipa wszczepiłaś jak maszynie jakiejś -
- Może po Twojego karakana nikt by się nie schylił, ale mojego ktoś chciałby ukraść. Jest zabezpieczony przynajmniej -
- Dwa czterdzieści trzy - próbuje się przebić ekspedientka.
- Do animalsów Cię trzeba zgłosić -
- To Ciebie trzeba zgłosić! -
Kobieta płaci i wychodzi razem ze swoimi porcjami. Nastaje błoga cisza.
Wychodzi na to, że właściciel właścicielowi nierówny, chociaż w tym przypadku słowo "właściciel" nie wydaje się odpowiednie.
W końcu za bardzo kojarzy się z niewolnictwem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz