Taki mądry byłem, a telefonem rzuciłem

Kebab. Kolejka rozciąga się zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku. Ludzie czekają na swoje mięsne dobro, zawinięte w rulonik. Przy wolnym stoliku na świeżym powietrzu siedzi młodo wyglądający mężczyzna ze sporych rozmiarów psem, do którego przemawia łagodnym głosem:

- No musimy chwilę poczekać, zobacz ile ludzi. Patrz, patrz Sajmon, co tam się kręci? Mięcho -

Pies siedzi wpatrzony w uchylone okno gastronomii i ślini się coraz bardziej z każdym pociągnięciem nosa. Do kolejki dołącza drugi mężczyzna z nastolatkiem u boku, który pogrążony jest w telefonie. Mężczyzna z synem obdarza właściciela psa spojrzeniem pełnym pogardy i mówi do dziecka na tyle głośno, że słyszą go oczekujący ludzie:

- Patrz synek, no wariat jakiś. Kompletny oszołom. Do psa gada, jakby go miał zrozumieć. O tam jest dobre zwierzę. Na szaszłyku, oblane sosem -

Właściciel psa nie reaguje i udaje że nie słyszy niepochlebnej uwagi. Syn gościa co prawda przytakuje, ale wciąż jest wlepiony w ekran komórki więc robi to zapewne machinalnie, nie słuchając nawet co mówi do niego ojciec. Wkrótce potem człowiek pełen inteligentnych spostrzeżeń również idzie w ślady syna i zaczyna przeszukiwać zawartość telefonu. Kolejka zmniejsza się i mężczyzna decyduje się wejść do środka pomieszczenia. Ciężkie drzwi i uwaga odwrócona telefonem doprowadzają do nieszczęścia i komórka faceta ląduje na ziemi, żeby tam rozłożyć się zgrabnie na części pierwsze:

- Nosz, ja pieprzę, jebane drzwi! Co za szajs! - wykrzykuje mężczyzna zbierając swoje nowe puzzle z ziemi.

- Patrz synek - mówi właściciel psa, nachylając się do swojego zwierzaka - No wariat jakiś. Kompletny oszołom. Do drzwi gada, jakby go miały zrozumieć -

To się chyba nazywa instant karma.