Student to stan psychiki

8:30 rano. Pierwszy wykład tego dnia. Wszyscy powoli zbierają się w auli. Po jakimś czasie pojawia się również profesor i zaczyna wywód. Część studentów notuje, część śpi, a część kontempluje nad życiem i śmiercią patrząc pustym wzrokiem na prowadzącego zajęcia. Około godz. 9 wpada spóźniony jegomość odziany w piżamę, szlafroczek i papcie (taki widok już mało kogo dziwi, akademiki stoją blisko uczelni). Profesor nawet nie spojrzał w kierunku drzwi. Spóźniony chłopak raczej lekko wczorajszy, fryzura w nieładzie, ubrań dziennych brak tak jak zresztą notatnika i długopisu. Widać, że krążą w jego organizmie jeszcze jakieś promile. Cóż, poniedziałek rano nie dla wszystkich jest łaskawy.

Po jakiejś godzinie chłopak zaczyna rozglądać się po sali z w pół zamkniętymi oczami i szturcha kolegę z mojej grupy:

- Ej, co to za wykład –

Mistrzowskie pytanie po godzinie wykładu.

- Fizyka –

Chłopak pomyślał chwilę i skonsternowany rzekł:

- To jaka to jest grupa? –

- IB1 –

- O cholera… to nie mój wykład –

Odpowiedział, po czym zebrał się i równie zgrabnie jak wszedł do auli, tak z niej wyszedł.