Kotleciki z psa

Mam psa czującego nieodpartą potrzebę brudzenia się i taplania w błocie (lub innych bardziej zapachowych substancjach). Pogodziłam się z losem, bo w końcu to zwierzę. Jest szczęśliwe kiedy jest brudne, więc w sezonie jesiennym muszę doliczać godzinę więcej na ogarnianie futra po powrocie. Tak się złożyło że byliśmy na spacerze na którym to właśnie jej wysokość Morfina postanowiła wytaplać się w błocie, piasku, błocie i ponownie w piasku – dokładnie w tej kolejności. Nie wyglądała już jak Golden, bardziej jak czarna wersja Buki z muminków. Obok nas przechodziła dziewczynka i trzymając mamę za rękę spytała jej:

- Mamo a czy pieski się zjada? –

Jej matka zaskoczona pytaniem chyba równie mocno jak ja odparła:

- W niektórych krajach tak ale u Nas nie, bo pieski są do kochania nie do jedzenia… A czemu pytasz? –

Dziewczynka wskazała paluszkiem Morfinę, która robiła trzecią rundkę do kałuży i odrzekła:

- Bo ten piesek się panieruje, tak jak Ty panierujesz kotleciki na obiad -