Baby są zryte

Popołudniowy spacer z Morfiną. Wszędzie kałuże i błotko po porannej ulewie. Wychodząc z domu sucz była złota, natomiast po piętnastu minutach przechadzki ciemnobrązowa. Co więcej zdawała się kompletnie nie wiedzieć skąd ta nagła zmiana. Z naprzeciwka wyłonił się drugi Golden (jak się później okazało również suka) z właścicielem, który rozmawiał o czymś ze znajomym i początkowo nas nie zauważył. Ten pies również posiadał zdolności maskowania i przechodził właśnie z ciemnego biszkoptu w czerń. Stanęliśmy naprzeciwko siebie w pewnej odległości, próbując zdefiniować zamiary obu świnek. Merdające ogony i ultradźwięki wydobywające się z obu psów uświadomiły nas o ich przyjaznym nastawieniu, więc podeszliśmy bliżej. Obie suki postanowiły odbyć festiwal uległości i udowodnić która będzie łagodniejsza względem drugiej. Tym sposobem na środku chodnika leżały na boku dwa brudne, popiskujące i merdające okazy pluszaków, które swoimi dźwiękami mogły zaraz zwabić stado nietoperzy. Żadna nie chciała ustąpić i wstać. Wąchały się więc na leżąco, obracając się coraz bardziej na plecy. Widząc to, znajomy właściciela drugiej suki skrzywił się i rzekł do kolegi:
- Ej, a co one robią – 
- No witają się – 
- Ale co tak dziwnie? Nie mogą sobie obwąchać tyłków jak normalne psy? Czemu one leżą? – 
- Jedna chce być bardziej potulna od drugiej i żadna nie ustąpi, więc będą tak leżeć na znak uległości na plecach aż im się znudzi i któraś w końcu wstanie –
 Mężczyzna przeanalizował sytuację i westchnął: 
- Baby to są jednak zryte – 
Chyba jestem zmuszona potwierdzić.