Autobusowa lista przebojów

7:44 - autobus miejski. Ścisk, jak to w godzinach porannych. Ludzie zaspani, półprzytomni i źli, że ktoś wpadł na pomysł wychodzenia z domu w poniedziałek. Większość powlepiana we własne smartfony, lub w okno za którym rozciąga się widok na kopalnię i ogołocone z liści drzewa. Wkładam słuchawki, chcąc odciąć się od tego jakże przytulnego poniedziałkowego klimatu. Po pewnym czasie zauważam jednak że jakaś inna muzyka przebija się przez tą płynącą ze słuchawek. Wyjmuję je i słyszę "Brother Louie - Modern Talking". Rozglądam się po autobusie w poszukiwaniu osoby, która postanowiła zrobić dyskotekę z przebojów lat 80. Odnajduję wzrokiem mężczyznę w bordowej kurtce, który niczego nieświadomy siedzi w słuchawkach z odpiętym od telefonu kabelkiem i wsłuchuje się w muzykę, którą teraz słyszy już cały autobus z kierowcą włącznie. Chcę mu jakoś pomóc, powiedzieć że odpiął mu się kabel i teraz jego listy przebojów słucha cała komunikacja miejska ale siedzę za daleko. Nie dam rady się przepchać do mężczyzny, więc obserwuję ludzi wokół niego w nadziei, że ktoś zwróci mu uwagę. Wszyscy uśmiechają się pod nosem, podczas gdy mężczyzna dalej rusza głową w rytm muzyki, święcie przekonany że wypływa ona ze słuchawek. Nikt nie pomaga. Chwilę później na "Doktorspiele", mężczyzna w końcu orientuje się że przez cały ten czas jego piosenki były słyszalne dość wyraźnie przez wszystkich pasażerów. Jego twarz zaczyna zlewać się z kolorem kurtki a nerwowe ruchy nie pomagają w podłączeniu kabelka z powrotem do komórki. Mężczyzna próbuje patrzeć w okno i udawać, że nie wie dlaczego podśmiewuje się z niego cały autobus. Wysiada na wcześniejszym przystanku (tak myślę, po nagłym zerwaniu się z miejsca tuż przed zamknięciem drzwi).
Empatia dzisiejszego społeczeństwa.